28 lipca 2011

Fimo c.d. i mały poradnik domowy...


Tym razem prezentuję moją ulubioną parę kolczyków powstałą podczas ostatniej sesji z fimo.
Ulubione ponieważ dodałam piękne fasetowane oponki agatu. Cieszą oko i dodają szlachetności (o ile to w ogóle możliwe, bo przecież używam głównie posrebrzanych elementów - czytaj: mało wyrafinowanych).
Posrebrzane bigle może nosić większość znanych mi kobiet. Niestety zdarzają się takie panie, które po włożeniu takich kolczyków, albo mają ochotę uszy rozdrapać z powodu okrutnego swędzenia, albo ich uszy przypominają dwie wielkie czerwone diody, które na pewno nie dodają uroku.
W takim wypadku proponuję najpierw kilka domowych sposobów zaradzenia zaczerwienieniu ucha:
1. Przed pierwszym włożeniem zdezynfekować bigle za pomocą wacika nasączonego spirytusem salicylowym (tak robi moja mama z biżuterią, którą dostanie ode mnie i to działa!).
2. Przed założeniem zanurzyć bigle w przeźroczystym lakierze do paznokci i oczywiście poczekać aż wyschnie. Tworzy on izolującą przed alergenem warstwę dla wrażliwego ucha (sposób zasłyszany i przetestowany z powodzeniem na jednej znajomej osobie).
Jeśli to nie pomoże, to po prostu należy bigle wymienić na takie z litego srebra. Oczywiście podnosi to cenę kolczyków (niestety).
W swojej pracy z biżuterią spotkałam się z biglami z wybitą próbą i bez. Te bez próby są zazwyczaj tańsze. Nie mam zielonego pojęcia dlaczego tak jest, nie jestem jubilerem.
Warto właśnie spróbować tych tańszych, gdyż całkowicie spełniają wymagania kobiet z wrażliwymi uszami.
Mam nadzieję, że ta garstka rad przyda się którejś z Was. Pozdrawiam :)

ps. Jeśli znacie jeszcze jakieś super sposoby na radzenie sobie z posrebrzana biżuterią w przypadku uczulenia na nią, to proszę podzielcie się tą wiedzą. Będę Wam bardzo wdzięczna :)

27 lipca 2011

Tilda w błękicie i brązie

Ostatnimi czasy na moim blogu dominowały wpisy biżuteryjne. Najwyższy czas zrównoważyć sytuację wytworem krawieckim. A, że deszczowa pogoda sprzyja rękodziałaniu, to też mam się czym pochwalić.
Oto kolejna Tilda. Tym razem w tradycyjnym kapelusiku, ale już oczami wyobraźni ubrałam ją w beret (taki jak TU). Muszę też koniecznie taką uszyć.





26 lipca 2011

Fimo c.d.



Ciąg dalszy biżuterii z fimo. Tym razem kuleczki z czarno-limonkowym wzorem uzupełnione kuleczkami szarego kociego oka.
Poniżej komplet w podobnej tonacji kolorystycznej.

24 lipca 2011

3x fimo

Oto wynik mojego ostatniego powrotu do fimo. Powstało kilkanaście par kolczyków. Będę je prezentowała stopniowo, co by nie zanudzić czytelników zbyt dużą ilością zdjęć (właściwie co tu czytać?). Zapraszam do oglądania :)




22 lipca 2011

Gruszki




 Ogromne krople turkusowego howlitu.
Gdyby którejś z Was się spodobały, dostępne są tutaj:


21 lipca 2011

Nie przepadam za łańcuszkami, ale...


...ten jest całkiem miły i stwarza okazję do bliższego poznania się. Wiąże się także z otrzymaniem wyróżnienia i zobowiązaniem do ujawnienia siedmiu faktów na swój temat. Łańcuszek przywędrował do mnie od Patrycji , która prowadzi bloga Hand made z muzyką w tle. Dziękuję :)

Wybacz Patrycjo, ale złamię jedną zasadę i nominuję tylko cztery blogi do zabawy, a nie szesnaście.
A więc wyróżnienia polecą do:
- Marioli z http://arsdecoria.blogspot.com/
- Magdy z http://modrakcafe.blogspot.com/
- Dominiki z http://galerianapoddaszu.blogspot.com/
- Annaszy z http://na-tarasie.blogspot.com/
Oczywiście wszystkie dziewczyny poinformowałam o zabawie, mam nadzieję, że będzie to dla nich miła niespodzianka.

A oto siedem faktów o mnie (to trudniejsze niż myślałam, a to pewnie dlatego, że... - patrz punkt pierwszy):
1. Jestem typem introwertyka, czasem pozwalam sobie na małe odstępstwa, głównie wtedy gdy poczuję się komfortowo w towarzystwie, a w dzieciństwie byłam chorobliwie nieśmiała (żaden z moich znajomych nie może w to uwierzyć)
2. Posiadam zdolności techniczne i w domu to raczej ja jestem "pan(i) złota rączka". Wbijam przysłowiowe gwoździe, remontuję, skręcam meble i generalnie robię coś z niczego.
3. Jestem uzależniona od kofeiny. Jest to już niestety uzależnienie fizyczne i na szczęście jedyne jakie posiadam.
4. Nie znoszę rutyny, która zabija kreatywność.
5. Uwielbiam wiosnę i ten czas kiedy przylatują do miasta jerzyki, oraz piskliwy dźwięk jaki wydają przelatując blisko otwartych okien (kiedyś nawet jeden wpadł mi do pokoju). Skorzystam z okazji i uświadomię wszystkich, że nie są to jaskółki, nawet nie są z nimi spokrewnione (wikipedia)
6. Nie znoszę hazardu i głupoty hazardzistów. Moje uprzedzenie bierze się z tego, że przez ponad trzy lata pracowałam w kasynie jako krupierka.
7. Urodziłam się 13-go w piątek.

Zasady dla nominowanych osób:
- podziękowania i link do blogera, który przyznał Tobie nagrodę.
- skopiowanie i wklejenie logo na swoim blogu.
- napisanie o sobie siedmiu ważnych bądź interesujących faktów.
- nominowanie szesnastu (wg. mnie to za dużo) innych blogerów (nie można nominować blogera, który Wam przyznał nagrodę)
- napisanie nominowanym osobom komentarza informującego o nagrodzie i nominacji :)

19 lipca 2011

Antoine Dufour - En T'Attendant



A ja nadal krążę wokół tego co francuskie... :) Piękna muza, polecam na wieczór.

Letnie jamniki

Ostatnio uszyłam niewiele. Letnie rozleniwienie nadal trwa...
Dwa jamniki (trzeci skrojony) i poszewkę na jaśka. Poszewką nie będę się chwaliła, ale jamnikami jak zwykle tak. Pierwszy w marynarskim stylu: granatowy dżins, biało-czerwone paski i wielka kokarda na szyi.
Drugi: zielony do potęgi, ze starego materiału po mojej babci, prawdziwy vintage - czeka jeszcze na kokardę.


18 lipca 2011

Bleu foncé


A co tam, posłużę się trochę obcym językiem. Nie ukrywam, że ma to wiele wspólnego z poprzednim postem tildowym. Trochę z lenistwa, a trochę dla urozmaicenia, bo kończą mi się pomysły na tytuły postów, lub mam po prostu wakacyjną czarną dziurę w głowie.
Bleu foncé znaczy "ciemny niebieski". Nie znam francuskiego, więc jeśli moje drogie koleżanki bloggerki (znające j. francuski) popełniłam błąd, to od razu mnie, proszę, poprawcie.
Kolczyki "dyndajki", raczej na wyjście, no chyba, że ktoś ma cierpliwość na co dzień.
Czy Wam też kojarzą się kształtem z postacią ludzką, głowa, ramiona i tułów z rękoma?
Ha, nie czuję, że rymuję :)
Pozostawiam Was z własnymi skojarzeniami...

17 lipca 2011

Prosto z Paryża - trochę inna Tilda


Ostatnio nie mam weny do pisania długich opisów, wybaczcie, będzie krótko: Tilda, ale w trochę innej stylizacji, paryskiej. Jak na paryżankę przystało ma czerwony beret oraz gustowną tunikę w ukośne paseczki i z romantycznymi wstążkami na ramionach. Niezbyt strojnie, ale z charakterem.
Przyznam się Wam, że tak naprawdę beret uszyłam dlatego, że znudziły mi się tradycyjne czapeczki, w które ubiera się króliki Tilda. Mam nadzieję, że podoba Wam się taka odmiana :)





11 lipca 2011

Monochromatycznie: szarości...

Były już zielenie, błękity, róże. Dziś wybrałam kolor szary i jego odcienie. A oto kilka drobiazgów...






10 lipca 2011

Szydełkowy kwiat


Niebiesko, a może chabrowo-włochaty kwiatek szydełkowy. Do środka wszyłam coś co się nazywa koral niebieski. I nadal się zastanawiam jak to możliwe by koral był niebieski. Czy ktoś zna odpowiedź?
Oczywiście kwiat jest broszką...

5 lipca 2011

Białe szkło na lnie - naszyjnik





Naszyjnik zrobiłam już jakiś czas temu, w przypływie weny do wykorzystania koralików, z których już od długiego czasu nie wiedziałam co zrobić. Koraliki te mają ogromny otwór, a to przysparzało mi wiele problemów. Są masywne. To taki "porządny kawał szkła" i przypominają trochę szkło weneckie. Ten duży otwór przydał się gdy zdecydowałam się je nanizać na len, i to nie pojedynczą nitkę, ale osiem na raz.
Kwiatek natomiast stanowi asymetryczny ozdobnik. Można go odpiąć i użyć jako broszki kiedy nie ma się danego dnia ochoty zakładać całego naszyjnika.



3 lipca 2011

Szare wakacyjne dni

Te kolczyki kojarzą mi się z pogodą, która trwa już od paru dni. Granatowo-szary odcień masy perłowej przywodzi na myśl grubą przetaczająca się nad Polską warstwę chmur deszczowych.
Tło, zupełnie przypadkiem wykorzystane podczas zdjęcia, świetnie nawiązuje do trwających właśnie wakacji, które dla tych co nad Bałtykiem spędzają tek weekend, do najmilszych nie należy.
Pozdrawiam moją siostrę, która pewnie właśnie przechadza się po nadbałtyckiej plaży w kaloszach i grubym swetrze, zamiast boso i z plastrem ogórka na spalonym od słońca nosie.
Buziaki dla Wszystkich. Trzymajcie się ciepło :)